🔥🔥🔥🔥👌
Kto pyta nie błądzi
Kto silny ten rządzi
Kto głupi ten pieprzy
Kto pierwszy ten lepszy
😵💀

„Autoportret pisany”

– Monika Janos 

Niejedna osoba się zastanawia… kim jestem. Kim, jaka… to o mnie opowieść w wierszowance zapisana – mam nadzieję że nie byle jaka. W tych paru pisanych słowach wyklaruję, aby twoją ciekawość zaspokojona była…
Na co dzień nie jestem taka fajna, jakby to z mojej pisaniny wynikało.
A oto JA – Monika Janos – A to mój Autoportret pisany 😉

Jestem:
– chamska
– wulgarna
– agresywna
…a, że piszę od serca to inna sprawa…

Jestem też:
bezkompromisowa (w zależności od sytuacji), egoistka, ekscentryczna, nieufna, powściągliwa, skryta, stanowcza, uważna, wygadana, leniwa, nieprzyzwoita, bezczelna, paskudna, arogancka, chaotyczna, zrzędliwa, smutasek…

Jestem jaka jestem.

Nieraz mówią mi – Monika
– kłócisz się
– przeklinasz
– docinasz

Rzecz oczywista że:
– kłócę się
– przeklinam
– docinam

Można by zapytać, czemu ja to robię?… nie lubię być dłużna jeśli ktoś mnie kopie.

Na swym profilu nie piszę rzem:
– wyrozumiała
– doskonała
– wspaniała
– cierpliwa
– dobra

Nie piszę że:
– nie przeklinam
– że się nie wkurzam gdy koś moje ego narusza

Nie będę udawać że jestem:
– wyrozumiała
– doskonała
– wspaniała
– cierpliwa
– dobra

Nie chcę udawać kogoś kim nie jestem! Wolę by mnie nienawidzono taką jak jestem, niż kochano kogoś kim nigdy nie będę.

Szanuję tylko te osoby które mnie szanują.

Wiele w życiu się nauczyłam:
– podać rękę (jeśli ktoś szczerze tego potrzebuje)
– w przyjaźni żyć
– służyć radą
– być uprzejmą, grzeczną

Życie to nie bajka, wśród różnych ludzi żyjemy którzy nie chcą aby innym lepiej się żyło, by szczęśliwsi od nich byli

Dlatego dla niektórych nie jestem:
– uprzejma
– grzeczna
– dobra

Nie podam ręki (jeśli udaje że pomocy potrzebuje i wykorzystać mnie próbuje)
– nie będę w przyjaźni żyć z osobą, która mnie wykorzystuje, nie posłużę radą

„Autoportret pisany”

Nie jestem już młoda, ani też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam

Ludziom mi nie miłym i życiu fuck you okazałam
I środkowy paluszek pokazałam

Stwierdziłam, że wolność jest dla mnie miła
Dlatego od facetów z nimi być w związek stroniłam

Jestem z kobietą szczęśliwsza niż z facetem bym była
Pomimo że od nich do pewnego czasu nie stroniłam

Moje szczęście jest miłe, bo syn nie jest skurwysynem
Gdyby taki był, powiedziałabym mu -baj baj… żyj sam

Dużo pomagałam, nie ważne że często przez to nie doceniana
Bo taka natura człowieka aby wykorzystać drugiego

Przesiew w śród znajomych zrobiłam
Nielicznych zostawiłam – oni na mnie polegać mogą

Nawet jeśli dłuższy czas kontaktu ze mną nie mają
Telefon wystarczy i już mnie mają

Lecz na to abym tak zrobiła oni muszą postarać się też
Pomogę jeśli ich przyjaźń szczera jest

Wielu chce pomocy, jeśli zysk w tym widzi
Takich ludzi moje serce przy mnie nie widzi

Do pomocy nie są skorzy
Przyjdzie czas że życie ich upokorzy

Nie jestem naiwnym człekiem – ja obserwuję
Pomagam tym którzy szczerość mi okazują

Męskiego przyjaciela rzecz oczywista mam
Wyjątkowym jest od 30 lat

Mówią że przyjaźń męsko-damska jest niemożliwa
A ja uważam że tak, jeśli kobieta powie -nie

Pomógł mi wiele, tak jak pomagają sobie przyjaciele
Kiedy szacunek obopólny to i przyjaźń jest

Myślę, że gdybym z mężczyzną była
Mało szczęścia bym przebyła – kobieta bardziej jest mi miła

Jak bym z mężczyzną żyła
Wiem że nieszczęśliwa, uzależniona bym była

Dlatego nie żałuję mojego życia wyboru
Życie z mężczyzną wolność by zabrało – w klatce trzymało

Wiele kobiet wybiera złotą klatkę którą mężczyzna jej daje
A kiedy się zestarzeje „pod mostem” jej żyć pozostaje

Cieszę się z mego splendoru
Nie mam ograniczeń w życiowym wyboru

Do kobiet miłość mam, one zyskują przez to wiele
Lubię dawać szczęście wybrance mej

Ale mam wadę że kocham kobiet wiele
Z tego znają mnie przyjaciele

To na tyle mojego portretu pisanego
W końcu kobieta musi mieć w sobie coś tajemniczego

Powoli wspomnienia znikają, wszystko za nami zostaje
To co najpiękniejsze w serduszkach tkwi

No i tyle o mnie 😉

Ale to ja pisałam o sobie. Inni nie przechodząc w moich butach przez życie, całkiem inaczej mnie spostrzegają. Są też ludzie, którzy do póki moją cierpliwość wykorzystują to i dobre słowo o mnie głoszą. Jednakże jak miarka się przebierze, zdanie o mnie zmieniają. Za gbura, złą osobę mnie mają, tylko dlatego… że cierpliwość moja się skończyła i przestałam się wykorzystywać. Ok… Kończę na razie o sobie pisać i mojej zajebistości

👍😉 👌

Miluśkiego dzionka

Monika Janos –

„O teatrze życia – Życie jest szkołą”

„Zadowolona kobieta – to szczęśliwa kobieta”

Social media: