“Potęga miłości”
Kiedy jest się człowiekiem? Kiedy ma się serce. Jeśli potrafisz, kochać, cierpieć, czuć, pocieszać, wierzyć, szanować… Wtedy wychodzi na jaw kim jesteś. Człowiekiem jest się, gdy ma się w koło dobre i przyjazne Ci dusze. Jeśli pragniesz śmierci, to tylko oznaka jak bardzo samotna jest Twoja dusza. Nie umieraj, żyj. Ciesz się i miej wiarę i nadzieję, że będzie dobrze.
„Wiara, Nadzieja, Miłość”
Miłość mamy, kiedy się zakochamy
Nadzieję mamy, że nas pokochają
Wiarę mamy, że się spotkamy
Mam wiarę w miłość
Wiara jest silna i mocna
Dąży ku swym celom, pomaga istnieć
Tworzyć, iść na przód, dojść do celu
W zależności kto co chce wiarą osiągnąć
Może być zła, być dobra
Tworzyć cuda, szczęście dać
Ale jest ulotna
Kiedy jest słaba, niczego nie dokonasz
Będziesz w bólu konać
Wodzi często za nos, dostarcza nadzieję
Po chwili pstryczek w nos daje
Nie tak szybko wiarą samą wygrasz
Ale jeśli mocno wierzysz, dosięgasz celu
Kosmos, gwiazdy twoje będą
Mam wiarę, która z nadzieją podąża do celu
Nadzieja to matka głupców
Tak powiadają, czy rację mają?
Może to jest jak z wiarą, tworzy cuda ale jest ulotna
Kiedy jej nie ma, stajesz się samotna
Zależy na co masz nadzieję
Raz jest bezradna, innym razem
Spełnia się to co pragnęłaś
Jest na wyciągnięcie ręki
Bez wiary w nadzieję wszystko pryśnie
Jak bańka mydlana
Każda matka kocha swoje dzieci
Jest światełkiem w tunelu
Ile bez nadziei warte byłoby życie?
Ale nie tak szybko, samą nadzieją nie wygrasz
Ale jeśli mocno wierzysz, dosięgasz celu
To co zdawało się niemożliwe, spełnione zostanie
Mam nadzieję w wierze miłość istnieje
Czy ona istnieje?
Miłość, jak to pięknie brzmi
Słowo piękne lecz płochliwe
Miłość, najpiękniejsze z uczuć
Lecz zwodnicze jak róża piękna i zdradliwa
Wiele wojen, cierpień przez nią było
Każdy o niej marzy, tęskni w skrycie
Bez miłości smutne byłoby życie
Ona Daje radość, szczęście
Złym ludziom dobro w serca wkłada
Kiedy nas ogarnie nic się nie liczy
Pragniemy by wiecznie była
A co z życiem, czy lepiej ją doznać i cierpieć?
Niż wcale tego uczucia nie zaznać
W apatii robota zostać?
Dzięki niej samobójstw też jest wiele
Istnieje na dusz potępienie
Nieodwzajemniona w tragediach się rozpływa
Śmierć kościstym palcem przyzywa
Miłość będzie wiecznie trwać
Na zatracenie dusz cierpienie
Koło niej jest zawsze nadzieja
Że odwzajemniona będzie
Wiara na pomoc przybędzie
Wesprze człowieka załamanego
Obolałe serce nadzieją podeprze
Przy nas przysiądzie, łezkę obetrze
Miłość szczęście daje
Nadzieja na lepsze jutro
Wiara że gorzej nie będzie
Monika Janos –
„O teatrze życia – Życie jest szkołą”
