„Jezioro łabędzie” / „O teatrze życia – Życie jest szkołą” / Monika Janos /
“Jezioro łabędzie (Akt II) – Piotr Czajkowski”
—————
„Jezioro łabędzie”
Każda kobieta reaguje inaczej Każdej uczę się dotykać od podstaw Szukając tajemnej mapy doznań
Kiedy już umiem odczytywać jej ciało Kiedy się jej oczy uśmiechają Kiedy moje palce zaczynają namiętnie drgać Na strunach łechtaczki „Jezioro łabędzie„ gram
Odczytuję zachętę w wypowiadanych słowach Odczytuję zachętę w ruchach bioder Odczytuję zachętę w kurwikach będących w oczach
Wargi, język same odruchowo wiedzą co robić Napełniając kobiece ciało słodkim dreszczykiem rozkoszy W tle cichutko gra melodia „Jezioro łabędzie„
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos