“Hołd dla śmierci”
Składam ci hołd Śmierci wszechmocna
Przyjdzie czas, że i ja trafię do ciebie
Sposoby wymyślasz, jak zabrać do siebie
Nasyłasz choroby, katastrofy
Idiotów co bawią się w wojenkę
Lecz pragnienie życia mocniejsze od ciebie
Nie możesz dosięgnąć przez naturę
Nie dajesz za wygrane
Nasyłasz wytwór ludzkich wynalazków
Prędzej czy później swoje dostajesz
Twoja siostra życie często opłakuje dzieci
Jest przeciwieństwem śmierci
Inaczej nie będzie… dobro, zło, gorycz, słodkość
Miłość, nienawiść, śmierć, życie – wszystko ma swe odbicie
Pani Śmierci kochasz wszystkich, zabierasz do siebie…
Jedni przy tym cierpią, drudzy czekają na ciebie z utęsknieniem
Wielu błaga, pragną, chcą przytulić się do ciebie
Mają dość życia, od ludzi uciekają do ciebie
——————
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
—————————-
Wyświetlenia:
385
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos
