Wierszyki na Halloween 

<ZNALEZIONE  W  INTERNECIE>

_____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___¶¶¶¶¶¶_”_¶¶¶¶_”_¶¶¶¶
___¶¶¶¶¶¶(●)¶¶¶¶(●)¶¶¶¶¶
___¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶█¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___¶¶__¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶__¶¶¶
___¶¶¶__¶¶¶¶¶¶¶¶¶__¶¶¶¶
___¶¶¶¶¶__¶¶¶¶¶__¶¶¶¶¶¶
____¶¶¶¶¶¶¶____¶¶¶¶¶¶¶
_____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶

“Duchy… zjawy… i… upiory,
Diabły… strzygi… inne zmory,
Dzisiaj ze swych grobów… wstają
i do Twoich drzwi… pukają,
Jeśli nie chcesz… ich się bać,
Musisz im…cukierka dać…”

_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_
•°*”~ HAPPY HALLOWEEN !!:)•°*”~

“Fanatic “Czarownica”

——————–

“My jesteśmy straszne zmory,
Bardzo groźne z nas upiory,
Jeśli nie chcesz się nas bać,
Musisz nam cukierka dać!”

“Każda zmora”

“Magda Przychodzka – Zmora”

—————————

“Czarów, strachów jest to dzień,
Wszystko straszy – nawet cień.
Wszędzie zmory zaglądają,
tych zbyt grzecznych też zjadają.
Pająk nicią Cię oplecie,
Wiedźma w piecu dzieci spali,
Strachu Ci napędzą sporo.
Popamiętasz, mała zmoro!”

“Derwana – Zmora”

———————————

Rozkudłana czarownica,
Wilk wyjący do księżyca,
Diabeł rodem aż z Tasmanii,
I Drakula z Transylwanii.
Wampir wielki jak kanapa,
Wielka Stopa, Czarna Łapa,
Wilkołaki z jednej paki
I skrzeczące rybo-ptaki.
I paskudne trzy ropuchy
I ryczące wściekłe duchy,
I straszydeł zastęp spory,
I potwory, i upiory,
I ziejące ogniem smoki
Oraz inne obiboki.
Jeśli nie chcesz się ich bać –
musisz im cukierka dać!

“Derwana – Gusła”

Halloween

Czarownica na miotle do okna podleciała
Cukierek albo psikus! – głośno zawołała.
Następnie zapukali diabeł z czarnym kotem
On miał groźne rogi, a kot nie szedł płotem…
Był tu też szkieletor, kości miał bez liku
no i dwa pająki narobiły krzyku…
Przyleciał nietoperz, jakiś zwiewny duch
Cały był bialutki.Głośno jęczał: Uch…
Gdzieś się pojawiały też głowy dyniowe
Czemu? Bo dziś święto jest Halloweenowe!
Strachy na ulicach i nikt się lęka
nawet kiedy mumia jakoś groźnie stęka
Każdy strach dostanie garść pełną łakoci
a jak nie to bardzo chętnie dziś napsoci!!!

autor

ariunna

—————–

——————

Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą

—————————- 

Social media:

Author: Monika Janos

Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze. „Autoportret pisany Nie jestem już młoda a też i nie stara W kość oczywiście swoje dostałam Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła W toksyczne związki nie wchodziłam Synowi się poświęciłam Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem Zadowolona jestem z mojego życia Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam Cieszę się z mojego splendoru Na starość przekażę go do rozbioru Wspomnienia będę sobie snuła Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma Daję każdemu tę oto radę - żyj tak Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić. Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-) View all posts by Monika Janos