
Nie mogłam się oprzeć aby Wam jeszcze to na dobranoc nie wstawić – DOBRANOC … słodkich snów…
„Tylko mój”
Całuję twe kolana i pępuszek
Twe dłonie całuję – są jak ze snu
Uwielbiasz gdy te miejsca całuję
Dotykam stymulując ruch
Od piersi posuwam się w dół
Odwracasz się na brzuch
Muskam tą część ciała
Co odpędzi Twój stres…
Powracam do Twej szyi
Kręgosłup jest już mój
Zjeżdżam powolutku
Rowek zaliczam – jest tylko mój
…i pomażcie sobie kochane panie, że też macie roweczek swój co miło Wam się w niego wtulić
.
————–
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
„Głupich nie sieją, sami się rodzą”
<Inteligencja zdecydowanie idzie w parze z czarnym humorem>
———-

Wyświetlenia:
1,452
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos