-Nie córko… bo zabraknie mi na wódkę. / „O teatrze życia – Życie jest szkołą” / Monika Janos /

Masz pretensję do dziecka ze ciebie źle traktuje? Wielu jest tak przez dzieci traktowane, jak rodzice ich traktowali… Często rodzice nie szanowali – nie szanują – swoich dzieci, to i dzieci ich nie szanują. Ale jest i inna strona rodzinnego pamiętania o rodzicach. Często rodzice wszystko zrobią, aby ich dzieci miały wszystko w raz z wykształceniem… Rękawy wypruwali/wypruwają aby dziecku nic nie brakowało, to jednak niejedno dupą się odwraca wstydząc się swoich rodziców, którzy nie mieli szansy na wykształcenie.
Niektórzy rodzice, także traktują dzieci jak osoby które muszą być całe życie im wdzięczne że na świat ich sprowadzili… A to nie w taki sposób działa. Nie sztuka trzaskać…- znaczy rodzić dzieci dla swojej wygody, ale to, aby czuły się kochane, a nie wykorzystywane.

Powiedzmy teraz… PiS kwotą 500 zł przekupuje rodziny aby więcej rodzili… Pytanie tylko… w których rodzinach będzie się je więcej rodzić dzieci za 500 zł?
Czy te, co są odpowiedzialne i chcą wychowywać i dać szczęście dziecku, czy patologiczne rodziny, które raczej te 500 zł nie przeznaczą na dziecko, dzieci… Będą coraz więcej trzaskać, a i tak do MOP-su będą rękę wyciągać.. bo np. ojciec chory – bo alkoholik…

Córeczka mówi do ojca:
-Tato, kupisz mi bułeczkę jak jest 500+?
-Nie córko… bo zabraknie mi na wódkę

——————–

Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą

„Głupich nie sieją, sami się rodzą”

<Inteligencja zdecydowanie idzie w parze z czarnym humorem>

Social media:

Author: Monika Janos

Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze. „Autoportret pisany Nie jestem już młoda a też i nie stara W kość oczywiście swoje dostałam Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła W toksyczne związki nie wchodziłam Synowi się poświęciłam Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem Zadowolona jestem z mojego życia Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam Cieszę się z mojego splendoru Na starość przekażę go do rozbioru Wspomnienia będę sobie snuła Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma Daję każdemu tę oto radę - żyj tak Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić. Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-) View all posts by Monika Janos