„Szczęście” / „O teatrze życia – Życie jest szkołą” / Monika Janos /

“Szczęście”

———-

Szczęście to nie ustawianie budzika na kolejny dzień

Miłość, marzenia które się spełniają to jest to, co nam szczęście daje. Nie czepiajmy się losu, że nie zawsze jest tak jak tego pragniemy. Życie cierpieniem nas darzy, wie że bez tego nie docenilibyśmy szczęścia swego. Szczęście nie polega na tym, aby samemu je sobie dawać – to jest najprostszy nic nie kosztujący gest – szczęście jest, aby komuś go dawać, ponieważ kiedy obdarowujemy nim innych ono powraca podwójnie, potrójnie do nas i wówczas to jest prawdziwe szczęście. Każdy ma swoje szczęście, ale niektóre szczęścia są tak malutkie, że ich nie widać. Dla każdego szczęście ma inną twarz, zależy to od priorytetów jakimi się kieruje.

„Szczęście”

Szczęście jest jak pustynia
Od ziarenka do ziarenka
I Sahara szczęścia jest

Szczęście nie polega na tym
Aby samemu je sobie dawać

Szczęściem jest by komuś go dać
A to do nas podwójnie wraca

Każdy ma swoje szczęście
Ale często jego nie zauważa

Ale niektóre szczęścia
Są tak malutkie, że ich nie widać

Szczęście jest jak pustynia
Od ziarenka do ziarenka
I Sahara szczęścia jest

————

Monika JanosO teatrze życia – Życie jest szkołą
Głupich nie sieją, sami się rodzą”

<Inteligencja zdecydowanie idzie w parze z czarnym humorem>

Podobny obraz

Idzie do Ciebie szczęście

Social media:
Monika Janos

Author: Monika Janos

Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze. „Autoportret pisany Nie jestem już młoda a też i nie stara W kość oczywiście swoje dostałam Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła W toksyczne związki nie wchodziłam Synowi się poświęciłam Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem Zadowolona jestem z mojego życia Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam Cieszę się z mojego splendoru Na starość przekażę go do rozbioru Wspomnienia będę sobie snuła Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma Daję każdemu tę oto radę - żyj tak Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić. Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *