“Najpiękniejsze słowo świata”
„Miłość dosięgła Cię”
Drżą kości, serce rozrywa ból
Chce ci się jeść
Nie dajesz rady przelęknąć choćby kęs
Spać nie możesz choć sen oczy przymyka
Myśl dręczy ciało
Już nie ma nadziei że będzie z tobą
Kocham, kocham, kocham cię
Krzyczysz, w sercu uczucie staje się ogromne
Myśl nieprzytomna
Wnętrze żarem płonie, pożądanie spokoju nie daje
Jest ci ciągle mało, mało, mało
Przebywania z osobą dla ciebie doskonałą
Pragniesz jej dotyku odczuwania, jej ciebie przytulania
Łapania każdej chwili uniesienia
Czas nie istnieje, nikt nie istnieje, nic nie istnieje tylko miłość
“Serce, to najpiękniejsze słowo świata”
„O teatrze życia – Życie jest szkołą”
<Jaka miłość, taki związek>
Wyświetlenia:
565
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos
