Dzisiaj poniedziałek, jak każdy przyuważył co nie jest po weekendzie na kacu. Mam nadzieję, i tego wszystkim życzę, aby tydzień miną spokojnie bez przykrych “przygód”.

Tak sobie pomyślałam (nieraz udaje mi się myśleć że życie jest to coś pięknego, a za razem dziwnego. Starość i niemowlaka jedno najczęściej łączy; brak zębów, i pielucha, a także często to.

Życie (los, fatum, a ludzie szczególnie) potrafi zaskakiwać, dając nam smutki, kopa a jednocześnie czekoladkę. Ktoś nudno życie „przejdzie”, ktoś inny ma wiele przygód, niespodzianki radosne, smutne otrzymuje i nie jest mu nudno.

Nie lubię ludzi, którzy mają nudne życie…, ponieważ za bardzo interesują się cudzym. Często nieszczęśliwe osoby które zazdroszczą innym tego co sami nie mają, włażą buciorami tam gdzie ich nie proszą (tak jak p. KG). Ja lubię samotność, ale moja samotność nie jest sama ponieważ mam w okół życzliwych sobie osób. Ja, osobiście także staram się być życzliwa, nawet dla tych, którzy mnie denerwują i chętnie bym przy********ła. Dlatego staram się unikać osoby źle na moją psychikę oddziałujące.

Moje motto życiowe jest od kilkunastu lat (od pewnego zdarzenia z roku 2005) że idę sama ale za to w zaje****ych butach. Przed rokiem 2005 tez szłam przez życie w zajebi***ch butach, ale nie zawsze sama. Warto w życiu mieć różne zdarzenia (przygody) które na starość będzie się mile wspominać siedząc w bujanym foteliku popijając nalewkę – lub co innego w zależności co kto lubi.

Ostatnio pokusiłam się przeczytać w końcu; – „Alicja w krainie czarów”. Nigdy filmy na podstawie tego opowiadania mnie nie wciągały jak książka. Stwierdziłam, że moja wyobraźnia jest lepszym reżyserem. Moja wyobraźnia była tak bogata i piękna ze az wierszyk na podstawie tejże książki napisałam. Mam nadzieję że do końca przetrwacie to moje tu napisanie i oceńcie czy wam się podoba .

Znasz przygodę Alicji i króliczka bez cylindra? Kto nie zna małej Alicji chociażby ze słyszenia a pochodzącą z opowiadania „Alice’s Adventures in Wonderland” z 1865 roku autorstwa znakomitego pisarza Charlesa Lutwidge’a Dodgsona, który opublikował ją pod pseudonimem Lewis Carroll. Dosłownie tłumaczenie tytułu brzmi: „Przygody Alicji w Krainie Dziwów”. W Polsce książka bardziej znana jest pod tytułem „Alicja w krainie czarów”.

Historia, przygoda tytułowej bohaterki zaczyna się w momencie kiedy to zaciekawiona 7 letnia Alicja weszła do króliczej norki za królikiem w kamizelce i mającym duży zegarek… ale dlaczego cylindra nie miał? Kto rozsądny w chodzi do nieznanej mu norki za królikiem który nie ma cylindra?

Ciekawość ludzka nie jednego zgubiła. Znacie ten kadr z filmu, kiedy bohater ma uciekać ale przystaje i sprawdza czy go gonią? Zawsze mnie śmieszą kadry w momencie kiedy krew jest rozlana a bohater palcem do niej sięga i smakuje czy to krew, pomimo że mózg roz***any na całą ścianę, albo też na stacji benzynowej rozlana benzyna a gościu smakuje językiem… i mówi: – ”uciekajcie!!!… to zaraz wybuchnie!!!”

Alicja wbiegła do norki króliczej za białym króliczkiem ubranego w kamizelkę, mający duży zegarek kieszonkowy – nie wiem dlaczego moja wyobraźnia podpowiada mi, że króliczek powinien mieć jeszcze cylinder… wyglądałby bardziej elegancko. Dlaczego go nie ma? Dlaczego nie ma cylindra? Czyżby zgubił? A Ty znasz odpowiedź?

Alicja miała wiele przygód w norce… nawet życia o mały włos nie straciła.

Alicja niewiele się bała, nawet wówczas, kiedy Królowa Kier kazała jej ściąć głowę. Królowa karze jej ściąć głowę ale spokojnie Alicja gra z nią w krykieta. Ja, Ty czy ktoś, kto byłby w tej sytuacji musiałby zażyć węgla aktywnego leczniczego.

Alicja więcej w sobie zdziwienia, zaciekawienia ma napotykając to coś czy kogoś, niż jakby to się zdarzyło dorosłemu człowiekowi. Ale dorosły człowiek nie wsunąłby się do króliczej norki za królikiem bez kapelusza. Ale też tego nie jestem pewna… Kobieta dorosła może i nie. Ale są przypadki panów kiedy to w dziwne dziurki wpychają swoje krasnoludki.

Pamiętam, że jak jeszcze byłam piękna i młoda (piękna bezobjawowo jak Covid-19) to zdarzenie miało w latach 80-dziesiątych XX wieku. Głośno było o stróżu, który w czasie pełnienia służby na terenie budowy bloków mieszkalnych swoje przyrodzenie wsadził między elementy stropowe ponieważ między nimi była przestrzeń akurat dla „wacka” a przy „trzepaniu” elementy się zsunęły… I co się stało? Pracownicy przyszli na siódmą do pracy, a on nieżywy a między elementami stropu spłaszczony fiutek. Panowie uważajcie do jakiej norki wasze krasnoludki łepki swoje wkładają.

Alicja wchodząc do norki za króliczkiem bez cylindra napotkanych wielu cudaków z króliczkiem na czele – bez cylindra oczywiście – który oprowadził ją po krainie dziwów gdzie napotkała na popołudniowej herbacie u Szaraka Bez Piątej Klepki… Zwariowanego Kapelusznika a przy nim Susła który podsypiał, a w ogrodzie Ogrodników w kształcie kart do gry… to dopiero dziwni osobnicy. Spotkała też Królową mającą obsesję chęci ścinania głów i zagrała z nią w krokieta. Alicja w krainie dziwów zauważa też Kota-Dziwaka który tylko ma głowę… może go Królowa o nią go skróciła która pomimo to lewitowała w powietrzu? A co zresztą ciała się stało? Może chińczyk zjadł na śniadanie? Spotyka Alicja także Niby-Żółwia, i Smoka.

Alicja w krainie dziwów i czarów napotkała cudaków, ale nie utraciła życia choć jej życie wisiało na włosku kiedy Królowa chciała jej ściąć głowę. Podziwiam Alicję że pomimo to, że miała tylko 7 lat nie wystraszyła się tego, że zmniejszyła się a później szybko załapała jak może ponownie mieć swój naturalny wzrost. Chociaż z drugiej strony, dzieci mało co kiedy się czemukolwiek dziwią. Trzeba przyznać autorowi to, że udało mu się przedstawić Alicję jako mądrą, nad wyrost dojrzałą siedmioletnią dziewczynkę. O wiele starsze można spotkać dziewczynki na dyskotekach głupsze od niej. Chociażby młodzieżówka która pójdzie za chłopakiem do WC na dyskotece tylko dlatego, że piwo jej postawił. Ciekawe, czy też poszły by za królikiem do norki. Raczej chyba nie, ale swoje norki pokazują i wpuszczają króliczka dziwiąc się później że są przy nadziei, a króliczek się nawet nie przedstawił… i cylindra nie nasadził… i szukaj wiatru w polu. To dopiero koszmar… a i przygoda życiowa dla takiej nastki się zaczyna, nawet większa niż Alicja miała.

Kogo Alicja napotkała w króliczej norce, i czy to był dla niej koszmar czy zaspokojenie ciekawości, a może fajna przygoda?

„Kogo poznała Alicja z Krainy Czarów?”

Dziwy to się dzieją na świecie
Mała dziewczynka pod ziemię trafiła

Nie bała się niczego
Nawet białego króliczka bezzębnego

Pytacie się czy króliczek ząbków nie miał
Miał tylko cylindra nie miał

Alicja siedem latek miała
Ale z ciekawości za króliczkiem zanurkowała

Czytajcie pilnie, przygoda się zaczyna
Alicja się zmniejszyła

Rozpoczęła wędrówkę po świecie tajemnym
Pełnego sekretów i drzwi tajemnych

Czy króliczek w norce był sam?… nie
Alicja Kier Królową i Kier Króla napotkała

Królowa, władczyni podziemia
Apodyktyczna była i tylko głowy by ścinała

Król wycofywał nakazy ścięcia głów
Inaczej w podziemiach byłoby stosy głów

Pierwszy raz z tym się spotykam
Ale kot bez tułowia w powietrzu pływał

Mała Alicja też go spotkała i omal nie zemdlała
Kot-Dziwak… tak dziwnie się nazywał

Kot-Dziwak z Cheshire hrabstwa Angielskiego pochodził
Dziwnie się zachowywał – na zawołanie pojawiał się i znikał

Bez tułowia lewitował
Sama jego unosiła się uśmiechnięta głowa

Nie wiadomo czemu samą głowę miał
Może mu chińczyk resztę zjadł

Alicja spotkała Księżną, i miała na nią baczenie
Alicji nie lubiła, lecz później się do niej zmieniła

Na takie zachowanie trzeba uważać
Na uśmieszki fałszywe zważać

Nikt się tak szybko nie zmienia się
Chyba że ma w tym zły, podstępny, ukryty cel

Alicja po świecie podziemnym wędrowała
Pana Gąsienicę napotkała

Siedział sobie na grzybie
I pykał fajeczkę w disko rytmie

Napotkała także Zwariowanego Kapelusznika
Który był w gościnie na herbacie

Szaraka Bez Piątej Klepki także poznała
Który utkną w czasie podczas spotkania na herbacie

Suseł też na herbacie był
Mało jej pił bo ciągle o czymś śnił

Alicja spotkała także Smoka
Eskortował ją do Niby-Żółwia sentymentalnego

Spotkała Waleta Kir asystenta Królowej i Króla
Zaiwanił Królowej parę ciasteczek i trafił pod sądeczek

Alicja i Myszkę małą napotkała co serek skubała
A i Gołębia podziemnego napotkała

Gołąb dumny, mądry umie wysławiać się
Kaczuszkę spotkała, Orzełka też napotkała

Papużkę też zobaczyła która ładnie jej się ukłoniła
Powiedziała po papuziemu pa i odleciała w dal

Kucharkę nawet napotkała co Księżnej gotowała
I bardzo dużo pieprzu dodawała

Kogo Alicja zobaczyła w podziemiach Królika Białego?
W dodatku bez cylindra czarnego…

Książeczkę Wam polecam, niech każdy poczyta sobie sam
Sama się przekonałam, więcej osobistość Alicja poznała

Czytając przygodę Alicji kochani
Zwróćcie na zawarte w niej ukryte morały

To nie jest zwykła książeczka do podusi
Ona do myślenia o zachowaniu ludzi Was zmusi

———

<Rymowanka ułożona na podstawie opowiadania „Alice’s Adventures in Wonderland”

z 1865 roku autorstwa znakomitego pisarza Charlesa Lutwidge’a Dodgsona,

który opublikował ją pod pseudonimem Lewis Carroll>