„Każdy miesiąc drogi masz„
Każdy dzień!… czy to szansa?… może tak
Żaden zachód słońca nie rozświetli dnia
Każdy rok jest zbiorem przygód
Kiedy niespodzianka za niespodzianką gna
Każdy miesiąc drogi masz
Gdy rachunków przychodzi czas
Każdy podniesiony ton przemyka przez skroń
Powoduje ból istnienia
Nic nie stracimy ciesząc się ze szczęścia cudzego
To jest to, co w życiu jest najwspanialszego
Każdy naprawiony błąd raduje serce nam
Nie ma nic milszego jak spokój bliźniego
Nic nie stracimy póki dobre myśli mamy
Cieszmy się tym co posiadamy a w szczęściu skonamy
„O teatrze życia – Życie jest szkołą”
Wyświetlenia:
221
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos