“Dotykam Ciebie”
Dotykiem rozpaliłam Twoje zmysły
Całuję Twoje usta gorące
Objęłam Cię w posiadanie
Włosy Twoje otuliły moją twarz
Budząc namiętność
Zaczynam chłonąć ekstazę
Otwierając drogę ku zapomnieniu
Ku słońcu rozpromienieniu
Poddajesz się bezgranicznie
Piersi Twoje całuję
Smakując słodycz Twej skóry
Dopadła mnie otchłań zatracenia
Eksplodując kolorami drżę z upojenia
Oddychając Twoim oddechem
Całując Twoje dłonie
Zasypiasz utulona moim dotykiem
——————
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
—————————-
Wyświetlenia:
344
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos