Warto zawalczyć o siebie, swoją wartość docenić!
Często tracimy wiarę w siebie, kiedy to od dzieciństwa wmawiają nam, że nie jesteśmy cokolwiek warci. Najpierw w dzieciństwie rodzina, a kiedy dojrzewamy… rówieśnicy. I tak ciągniemy ten bagaż niewiary w siebie całe życie. Utrwala się w nas to, że zaczynamy wierzyć, że całe nasze życie to porażka, nic nie potrafimy, jesteśmy nic niewarci. W umyśle krąży myśl „niedołęgi życiowe”.
Warto zawalczyć o siebie, swoją wartość docenić. Uwierz w siebie, nie słuchaj innych, warto spróbować zawalczyć. Nie próbując, nie dowiesz się czy wygrałeś. Wszystko jest do spełnienia jeśli się mocno tego pragnie. Niestety, przeszkody się trafiają i nie wszystko może i nam się nie uda. Ale próba osiągnięcia celu, to już pół sukcesu. Przez życie wędrujemy, szczęścia szukamy nieszczęścia doznajemy. Padamy na kolana, troskami przygnębieni. Podnosimy się szybko, kark prostujemy i mimo trudności wędrujemy dalej, choć nieraz porządnie dostajemy w kości. Jednak w garść się bierzemy i sobie obiecujemy że nie poddamy się, pomimo przytłaczających trosk. Obiecujemy sobie -nie poddam się, nie mogę.
Warto zawalczyć o siebie, swoją wartość docenić!
Często tracimy wiarę w siebie, kiedy to od dzieciństwa wmawiają nam, że nie jesteśmy cokolwiek warci. Najpierw w dzieciństwie rodzina, a kiedy dojrzewamy… rówieśnicy. I tak ciągniemy ten bagaż niewiary w siebie całe życie. Utrwala się w nas to, że zaczynamy wierzyć, że całe nasze życie to porażka, nic nie potrafimy, jesteśmy nic niewarci. W umyśle krąży myśl „niedołęgi życiowe”.
Warto zawalczyć o siebie, swoją wartość docenić. Uwierz w siebie, nie słuchaj innych, warto spróbować zawalczyć. Nie próbując, nie dowiesz się czy wygrałeś. Wszystko jest do spełnienia jeśli się mocno tego pragnie. Niestety, przeszkody się trafiają i nie wszystko może i nam się nie uda. Ale próba osiągnięcia celu, to już pół sukcesu. Przez życie wędrujemy, szczęścia szukamy nieszczęścia doznajemy. Padamy na kolana, troskami przygnębieni. Podnosimy się szybko, kark prostujemy i mimo trudności wędrujemy dalej, choć nieraz porządnie dostajemy w kości. Jednak w garść się bierzemy i sobie obiecujemy że nie poddamy się, pomimo przytłaczających trosk. Obiecujemy sobie -nie poddam się, nie mogę.
„Przez życie wędrujemy”
Przez życie wędrujemy – szczęścia szukamy
Nieszczęścia doznajemy – padamy na kolana
Troskami przygnębieni – przez innych ludzi zgnębieni
Podnosimy się szybko – kark prostujemy
Wędrujemy mimo trudności – odganiamy troski
Wyciągamy wnioski – nowe przybywają i w dupie nas mają
Choć nieraz od życia porządnie dostajemy w kości
Los daje nam też miłość, przyjaźń, szczęście nam
Ale i zabiera – kiedy nam się w życiu za dużo szczęścia uzbiera
Od nas zależy po co sięgniemy – który kierunek życia wybierzemy
Będziemy dobrzy lub źli – wyborów jest bez liku
Od ciebie zależy mój czytelniku w którą stronę pójdziesz
Czy zło poprzesz, czy sierotę pod dach przyjmiesz
Może i biednym dorobek porozdajesz
Lub się wkurwisz i za nieszczęścia swoje kosę porozdajesz
—————-
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
„Głupich nie sieją, sami się rodzą”
<Inteligencja zdecydowanie idzie w parze z czarnym humorem>
——————–
