“Ciężko jest tęsknić” / „O teatrze życia – Życie jest szkołą” / Monika Janos / Człowiek w teatrze życia codziennego, jest zwykłą marionetką /

Podobny obraz

 

Tęsknisz… musisz się obudzić, w brutalną rzeczywistość powrócić. Czas się dłuży, tęsknota narasta, powstaje pajęczyna czasu która zaczyna więzić nasze wspomnienia. Zwierzęta często naszymi przyjaciółmi są, często to one umilają nam życie kiedy człowiek zawiedzie. Lecz też odchodzą, odchodzą w wieczny odpoczynek, nie tak jak niektórzy ludzie którzy odchodzą kiedy zaczyna Ci się gorzej wieść.

“Tęsknisz, musisz się obudzić”

Ciężko jest tęsknić
Myślami być przy tym co odeszło
Moje serce z tęsknoty boli
Czy kiedyś uspokoi się powoli?

Przypominam sobie chwile
Kiedy to co sprawiało mi radość
Przy mnie było, piękny to był czas

Nigdy Cię nie zapomnę
Do ostatnich życia chwil
Odeszło to wszystko
Wciąż mi się śni co radość sprawiało

Życie dalej się plecie
Następne zwierzątko gości w domu
Myślisz że zapomnisz powoli

Nie da się żadnego z nich zapomnieć
To cząstka twojego życia jest
Ocieram tęsknoty łzy
Każde z osobna w mym sercu tkwi

No tak, i takie to moje zmienne nastroje… raz o seksiku a po chwili cośki się przypomni … Ale to nic… w końcu życie zmienną jest 😉

Monika JanosO teatrze życia – Życie jest szkołą
Głupich nie sieją, sami się rodzą”

<Inteligencja zdecydowanie idzie w parze z czarnym humorem>

 

Podobny obraz

Social media:
Monika Janos

Author: Monika Janos

Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze. „Autoportret pisany Nie jestem już młoda a też i nie stara W kość oczywiście swoje dostałam Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła W toksyczne związki nie wchodziłam Synowi się poświęciłam Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem Zadowolona jestem z mojego życia Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam Cieszę się z mojego splendoru Na starość przekażę go do rozbioru Wspomnienia będę sobie snuła Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma Daję każdemu tę oto radę - żyj tak Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić. Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *