„Na nas przyjdzie czas”
Na nas przyjdzie czas
Żyjmy tak aby po nas płakano
W sercach chowano
Nigdy nie zapomniano
Dobrze wspominano
Śmierć, czy mam prawo mieć do niej pretensję, że zabiera życie kiedy to jej odpowiada? Oczywiście że nie. Ale też nie jej wina, że nie zawsze naturalnie umieramy… – korzysta z dobrodziejstwa cywilizacji… a czemu by nie miała jeśli ma po temu okazję?
„Śmierć – Ją można kochać”
Śmierć – Ją można kochać, można nienawidzić
Koło niej obojętnie nie przejdziesz
Niektórzy ją nienawidzą
Za to że przychodzi nie w porę
Ktoś jej dziękują że przyszła o czasie
Są też osoby które ją pragną
Nie zawsze chce zabierać ze sobą kogoś
To my ludzie często w jej objęcia innych pchamy
Śmierć – Ją można kochać, można nienawidzić
Koło niej obojętnie nie przejdziesz
——————
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
—————————-
Wyświetlenia:
396
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos
