Tak się zastanawiam, jaka ja jestem… na pewno egoistką – nie lubię kiedy ktoś próbuje na siłę swoje rację mi narzucić. Jestem, jaka jestem, nie zależy mi żeby wszyscy mnie akceptowali, a że mnie nie zaakceptujesz lub nie akceptujesz mojego pisania i to co piszę, z całym szacunkiem drogi czytelniku to Twój problem nie mój. Ja i tak, jeśli będę czuła że mam rację, będę stała przy swoim. To Twoje jest zadanie by przekonać mnie że jej nie mam, a jak nie masz argumentów to pozwolę sobie dalej pisać.
Portal „IS” stał się moim ulubionym portalem, może dlatego że jest najbardziej przejrzystym od innych i wspaniałe osoby się na nim znajdują, co nie znaczy że gdzie indziej ich też nie ma. Ale niektóre portale są do bani, nie można na nich być sobą, nawet krajobraz nie można wstawić np. FB – cenzura jest na FB.
Ok, jeśli ich nie lubię to nie chcę być, ale łatwo powiedzieć, trudno zrobić. Wpiszesz się na taki portal i już nie możesz zlikwidować profilu swego jeśli chcesz. Paranoja… mam w dupie taki portal…
A tym osobom które lubię, na portalu poznanym szczególnie z „IS” pragnę podziękować za to że są. Są teraz też na FB i dziękuję, że nie wstydziły mnie przyjąć do znajomych a teraz mnie na stronce czytają. Wiele osób nie lubi lesbijek. A wiele osób nie chce nawet jak są chomikami… na FB nie przyznawać się do tego, i nie przyjmują do znajomych osób homoseksualnych. Dlatego wszystkim znajomym z FB życzę wszystkiego co najlepsze…
„Dziękuję że jesteście dziś”
Dziękuję że jesteście dziś
O jutrzejszym dniu nie wspominam
Bo to różnie bywa
Ale nadzieja po móżdżku pływa
Nie skończy się z Wami fajna chwila
Jutro też będziecie kochani
Taka Wam rola przypadła w oddali
Przeżywać na FB chwile smutne, wesołe
Rożne odczucia – radości, smutki, rozterki
Ktoś mnie, ktoś Was przeczyta a może i nie
Ale co w Waszych serduszkach utkwiło
Się wynurzyło i jest Wam lżej
Jestem, jaka jestem. Nie zależy mi żeby wszyscy mnie akceptowali. A, że mnie nie akceptujesz?… to twój problem nie mój… Ja i tak, jeśli będę czuła że mam rację, będę stała przy swoim. To twoje jest zadanie aby przekonać mnie że nie mam racji. A jak nie masz argumentów, to pozwól mi się wyspać.
———————–
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
