Los potrafi z nas szydzić, porządnie dokopać, skopać cztery litery… nie tyle co los, ale ludziska nas otaczające. Warto zadać pytanie -czy do życia jesteśmy przygotowani? Uważam że nie… raczej nie. Warto sobie pocieszenie przesłać…
“Pocieszenie ślę”
Nie smuć się Nie poddawaj się
Nie smuć się Smutek szczęściu szkodzi A łza nieszczęścia lico toczy
Nie smuć się Smutek niszczy życie twe Uwierz w siebie
Nie smuć się Szczęście na ciebie czeka
Nie smuć się Szczęście czeka na chwilę Kiedy uwierzysz w swą siłę
Nie smuć się Nadejdą szczęśliwe chwile W brzuchu będą trzepotać motyle
Nie smuć się Nie poddawaj się
Monika Janos – O teatrze życia – Życie jest szkołą
„Głupich nie sieją, sami się rodzą”
<Inteligencja zdecydowanie idzie w parze z czarnym humorem>
Social media:
Wyświetlenia: 587
Author: Monika Janos
Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze.
„Autoportret pisany
Nie jestem już młoda a też i nie stara
W kość oczywiście swoje dostałam
Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła
W toksyczne związki nie wchodziłam
Synowi się poświęciłam
Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem
Zadowolona jestem z mojego życia
Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam
Cieszę się z mojego splendoru
Na starość przekażę go do rozbioru
Wspomnienia będę sobie snuła
Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma
Daję każdemu tę oto radę - żyj tak
Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było
Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić.
Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)
View all posts by Monika Janos
