Kult jednostki – kult w imperialnym, autorytarnym, autokratycznym lub totalitarnym systemie władzy, prowadzący niejednokrotnie do deifikacji władcy (na przykład Cesarz Cesarstwa Wielkiej Japonii do 1 stycznia 1946 roku był bóstwem[1]) lub przywódcy[2].
Wikipedia
ur. 18 czerwca 1949 w Warszawie – polski polityk i prawnik. Prezes partii Prawo i Sprawiedliwość (od 2003), w latach 2006–2007 prezes Rady Ministrów, od 2020 wiceprezes Rady Ministrów.
10 kwietnia 2020, w dniu 10. rocznicy katastrofy smoleńskiej, pomimo panującej w Polsce pandemii COVID-19, Jarosław Kaczyński wraz z grupą polityków udał się na zamknięty dla ogółu społeczeństwa Cmentarz Powązkowski w Warszawie, wjeżdżając na teren specjalnie otwartej dla niego nekropolii rządową limuzyną[69]. Grupa złamała tym samym restrykcje narzucone wówczas przez rząd[70]
Kawaler, mieszka na warszawskim Żoliborzu[94].
Kaczyński poszedł tą samą ścieżką co Nicolae Ceaușescu – kult jednostki
===================
Kaczyński nie idź drogą Nicolae Ceaușescu, Adolfa Hitlera, Saddama Husajna… i innych dyktatorów.
——————————————————–
Nicolae i Elena Ceausescu na rozprawie.
Zastrzelenie Nicolae i Eleny Ceauşescu.
Nicolae Ceaușescu (wymowa [nikoˈla.e tʃa.uˈʃesku];
ur. 26 stycznia 1918 w Scornicești, zm. 25 grudnia 1989 w Târgoviște) – rumuński polityk i działacz komunistyczny.
——————————
Zakaz aborcji
W połowie lat 80. zaostrzono zakaz aborcji. Aborcje dopuszczano tylko u kobiet powyżej 45. roku życia[16]. Według Nicolae Ceaușescu każda kobieta do 45. roku życia powinna urodzić przynajmniej pięcioro dzieci. W zakładach pracy obowiązywały przymusowe badania ginekologiczne. Lekarze zakładowi dostawali całą wypłatę dopiero, gdy wypełnili „kwoty ciążowe”[16]. Za dokonanie nielegalnej aborcji lub wywołania poronienia groziła kara od sześciu miesięcy do dwóch lat pozbawienia wolności[16]. Pomimo surowego prawa wiele mieszkanek Rumunii dokonywała aborcji, ryzykując tym samym swoje życie (w latach 1966–1989 zmarło 11 tys. kobiet)[16]. Lekarze podejmujący się wykonania aborcji mogli zostać skazani na 12 lat więzienia i utratę prawa do wykonywania zawodu[16]. Wielu lekarzy podejmowało jednak zabieg po otrzymaniu łapówki.
Dzieci rejestrowało się w urzędzie stanu cywilnego dopiero wtedy, gdy noworodek przeżył 15 lub 30 dni. Pomimo tego w 1987 roku śmiertelność dzieci wynosiła 28,9 (na 1000 narodzin)[16].
Warunki panujące w sierocińcach i domach dziecka były bardzo złe. Poważnymi problemami był brak pieniędzy i leków oraz postawa wielu lekarzy i pielęgniarek, którzy nie wypełniali swoich obowiązków[51]. Po rewolucji cały świat obiegły zdjęcia dzieci z sierocińców[51]. W 1990 roku brytyjska wolontariuszka Monica McDaid pojechała do miasta Seret, w którym znajdowała się największa rumuńska instytucja dla dzieci. W 2005 McDaid opowiedziała BBC, że dzieci leżały całe dnie bez opieki. W piwnicy znajdowały się kilkuletnie dzieci, które nigdy nie widziały światła[52]. Od 2000 roku amerykańscy i rumuńscy naukowcy związani z Bucharest Early Intervention Project badali mózgi u 136 dzieci w 30. miesiącu życia, 42. miesiącu, a następnie w wieku 4, 8, 12 i 15 lat. Według wyników u dzieci dorastających w placówkach państwowych iloraz inteligencji był średnio o 20-30 punktów niższy od dzieci wychowanych w normalnych rodzinach[53]
