“Moja dłoń wodzi po Twych plecach” / „O teatrze życia – Życie jest szkołą” / Monika Janos /

Podobny obraz

Jak tam dzionek upływa?

„Delikatny dotyk”

Moja dłoń wodzi po Twych plecach
Muskam ustami o usta
Dotykam zadziorny nosek

Składam delikatne pocałunki na czole
Policzkach, dłoniach, wtapiam się we włosy
Całuję płatki uszu, szyję

Do szału podniecenia doprowadzam
Rozpalając zmysły pożądania
Tańczą w namiętności rozpływania

Zaprowadzę Cię do ogrodów
Kwiatów płatków zrywania
Nektaru spijania

Dłońmi wodzę po Twojej talii
Odgarniam włosy, delektuję się zapachem
Oddycham Twym ciałem

Muskam szyję
Gęsia skórkę przebiega po Tobie
Sutki nabrzmiały, całuję piersi, brzuszek

Schodzę niżej, zsuwam Ci majteczki
Jesteś rozpalona, piękna jak anioł
Trzepocząca oddechem motyla

Jak kwiat broszka Twa rozkwita
Poddajesz się pieszczotom
Klękam przed Tobą

Centymetr po centymetrze
Oznaczam pocałunkami ciało
By nikt nie miał Cię oprócz mnie

Różyczka rozkwita, dochodzisz
Świadomość Twa odpływa, zastygasz
Wydobywasz z siebie głos rozkoszy

Rytmiczne skurcze pochwy na języku czuję
Nektar przyjemności płynie
Wzbudza we mnie adrenalinę

Moje ciało z Twoim w szale miłości
W Tobie się rozpływa, trzymam Cię mocno
Rozkosz przedłużam, mdlejesz

——————

Monika Janos O teatrze życia – Życie jest szkołą

—————————-

“TY I JA … AL BANO, ROMINA POWER                                                                (-Po Polsku )”

Social media:
Monika Janos

Author: Monika Janos

Milutkiego spędzania na stronce Wam mili życzę, i mam nadzieję że moim pisaniem nie jedną wzruszę, rozweselę dusze. „Autoportret pisany Nie jestem już młoda a też i nie stara W kość oczywiście swoje dostałam Stwierdziłam zatem że wolność jest dla mnie miła W toksyczne związki nie wchodziłam Synowi się poświęciłam Moje szczęście jest miłe... bo syn nie jest skurwysynem Zadowolona jestem z mojego życia Pomimo że od niego po dupie porządnie dostałam Cieszę się z mojego splendoru Na starość przekażę go do rozbioru Wspomnienia będę sobie snuła Nie pójdzie na marne moja nad życiem zaduma Daję każdemu tę oto radę - żyj tak Aby na starość wspominać a wstyd opowiadać było Jestem jaka jestem i mam nadzieję że moimi wypowiedziami, przemyśleniami nie robię nikomu krzywdy. Piszę co myślę, mówię co myślę a pisać, pisać każdy może - lepiej lub gorzej i tak powiem Wam szczerze, nie znam się na pisaniu co i jak gdzie znaki interpunkcyjne wstawić. Wiele bym o sobie mogła jeszcze pisać, ale nie będą mą zajebistością Was męczyła ;-)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *